Als je zegt dat het de kledingindustrie de twee na vervuilendste industrie ter wereld is, gelooft iedereen dat direct. Hoe heeft zo’n ambachtelijke industrie kunnen veranderen tot dit fast fashion monster? Bij Bert…

Luister nu naar Systeem op de schop met MUD Jeans

Deel deze pagina:

Als je zegt dat het de kledingindustrie de twee na vervuilendste industrie ter wereld is, gelooft iedereen dat direct. Hoe heeft zo’n ambachtelijke industrie kunnen veranderen tot dit fast fashion monster? Bij Bert ging jaren geleden de knop om toen hij voor een kledingmerk aan de slag ging dat een heel strikt beleid had op de inzet van arbeid. Er mocht nooit een kind aan kledingstuk hebben gewerkt. Uiteraard dacht Bert. Dit moet de normaalste zaak zijn. Vier jaar later komt MUD Jeans tot leven en bewijst dat het maken van het meest gedragen en meest vervuilende kledingstuk, de spijkerbroek, beter en netter kan.  

De MUD Jeans is ontstaan vanuit de gedachte dat spijkerbroeken op een nette manier te maken zijn, van biologisch katoen en goede verftechnieken. En dan niet alleen de broek zelf, maar ook de hele keten kan beter. Als je dat dan voor elkaar hebt dan ben je er nog niet is de filosofie van Bert. Je moet verantwoordelijk voor het product zijn en wat je in de markt zet, moet je ook weer kunnen hergebruiken. Extended Producer Responsibility heet dat. Van een oude spijkerbroek moet je weer een nieuwe spijkerbroek kunnen maken. Hoe krijg je die oude broek dan terug? Dat kan door middel van statiegeld of door het leasen van een jeans. Dit is ontstaan in de tijd dat de vraag groeide van moet je eigenaar zijn van iets of is delen in het gebruik ook goed? Dit model werd een hit en bereikt zelfs The Wall Street Journal. Het zorgde voor een enorme boost voor MUD Jeans als klein beginnend merk.  

Niet alleen bij consumenten vielen ze op, maar ook in de jeansindustrie. Ze willen de beste spijkerbroek maken met het allerbeste verhaal en ook nog volledig transparant zijn. Daarmee zijn ze in de jeansindustrie wel een soort luis in de pels geworden. Veel jeansfabrikanten lukt het niet om een goed en heel volledig transparant verhaal te kunnen vertellen. MUD Jeans laat juist zien dat zij 1 leverancier van stof in Spanje hebben en ze hebben 1 fabriek in Tunesië die alles onder een dak heeft. Daar wordt met bewondering naar gekeken, maar ook is daar een besef bij de andere fabrikanten dat ze moeten volgen, want MUD Jeans toont aan dat het beter kan. Die kennis delen ze graag. Bert heeft dan ook al vaker aan tafel gezeten bij Levi’s of Tommy Hilfiger. Langzamerhand komen er gelukkig wel steeds meer merken die het beter willen doen, maar merken die oude kleding terugnemen die circulair maken, die zijn er nog niet.  

Verder hebben we het in deze aflevering nog over de andere koplopers in de fashion industrie, over de nieuwe denim hoes die MUD Jeans voor de iconische Klippan bank van IKEA heeft gecreëerd, over hoe misleidend soms een groen vinkje op Zalando kan zijn en wat er moet veranderen op het gebied van regelgeving en beleid. Tenslotte worden er dit keer twee ondernemingen in de spotlight gezet: Tony’s Chocolonely, juist omdat ze het wel nodig hebben. En Iron Roots, mooie sportkleding gemaakt van Hennep.  

O en wil jij nog een MUD Jeans leasen? Dan is er nieuws voor jou! Luister snel naar de nieuwste aflevering in je favoriete podcast app:

Spotify
iTunes

Luister ook de andere afleveringen, check www.social-enterprise.nl/systeemopdeschop